Kamień milowy w dziejach horroru, a zarazem czołowy przedstawiciel filmowego ekspresjonizmu niemieckiego. 

Tajemniczy doktor Caligari (Werner Krauss) za pośrednictwem swojego medium (Conrad Veidt) przepowiada przyszłość. W miasteczku dochodzi do serii morderstw. Przyjaciel jednej z ofiar podejrzewa, że za wszystkim stoi demoniczny Caligari.

Gabinet doktora Caligari to film z ogromnymi ambicjami artystycznymi, widocznymi przede wszystkim w imponującej scenografii, pełnej zniekształceń, dziwnych cieni i ostrych kątów. Uwagę zwracają nierealistyczne obrazy miasteczka, niefunkcjonalne rekwizyty oraz krzywizny ograniczające ruch aktorów. W pamięci na długo zostaje ekspresyjna kreacja Conrada Veidta w roli somnambulika.

Data premiery filmu (26 lutego 1920 roku) bywa uznawana za symboliczne narodziny światowego kina artystycznego, adresowanego – jak pisze Tomasz Kłys – nie do masowej, lecz elitarnej publiczności, może trochę snobistycznej, ale za to zorientowanej w estetycznych modach i intelektualnych trendach, nastawionej nie na rozrywkę, lecz na kontemplację sztuki. W tej alegorycznej historii o demonicznym doktorze Caligarim, teoretyk filmu Siegfried Kracauer widział zapowiedź dojścia do władzy Adolfa Hitlera.

Kopia ze zbiorów Friedrich-Wilhelm-Murnau-Stiftung w Wiesbaden.

Partner pokazu: Goethe-Institut w Krakowie